தஃப்ஸீர் பாகம் – 109
சூரத்துந் நூர்
وَاِذَا كَانُوْا مَعَهٗ عَلٰٓى اَمْرٍ جَامِعٍ لَّمْ يَذْهَبُوْا حَتّٰى يَسْتَاْذِنُوْهُ
وَاِذَا ↔ போது
كَانُوْا ↔ அவர்கள் இருந்தார்கள்
مَعَهٗ ↔ அவருடன் (நபியுடன்)
عَلٰٓى اَمْرٍ ↔ ஒரு விஷயத்தில்
جَامِعٍ ↔ கூட்டாக(ஒன்றாக)
لَّمْ يَذْهَبُوْا ↔ போக மாட்டார்கள்
حَتّٰى يَسْتَاْذِنُوْهُ ↔ அனுமதி பெரும் வரை
💠 மேலும், அவர்கள் ஒரு பொதுவான காரியம் பற்றி அவருடன் (ஆலோசிக்கக் கூடி) இருக்கும் போது; அவருடைய அனுமதியின்றி (அங்கிருந்து) செல்லமாட்டார்கள்.
💠 முனாஃபிக்குகள் பொதுவான காரியங்களுக்கு (ஜிஹாத் போன்ற முக்கிய விஷயங்களுக்கு) வந்தால் அனுமதி பெறாமல் செல்பவர்களாக இருந்தார்கள்.