بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ ﴿١﴾
(1) வானம் பிளந்து விடும் போது
إِذَا
|
السَّمَاءُ
|
انفَطَرَتْ
|
போது
|
வானம்
|
பிளந்து விடும்
|
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿٢﴾
(2)நட்சத்திரங்கள் உதிர்ந்து விழும் போது-
وَ
|
إِذَا
|
الْكَوَاكِبُ
|
انتَثَرَتْ
|
மேலும்
|
போது
|
நட்சத்திரங்கள்
|
உதிர்ந்து விழும்
|
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾
(3)கடல்கள் கொந்தளிக்கும் போதும்,
وَ
|
إِذَا
|
الْبِحَارُ
|
فُجِّرَتْ
|
மேலும்
|
போது
|
கடல்கள்
|
கொந்தளிக்கும்
|
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾
(4) கப்றுகள் திறக்கப்படும் போது,
وَ
|
إِذَا
|
الْقُبُورُ
|
بُعْثِرَتْ
|
மேலும்
|
போது
|
கப்றுகள்
|
திறக்கப்படும்
|
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾
(5) ஒவ்வோர் ஆத்மாவும், அது எதை முற்படுத்தியதையும் பிற்படுத்திய தையும் அறிந்து கொள்ளும்.
عَلِمَتْ نَفْسٌ
|
مَّا قَدَّمَتْ
|
ஒவ்வோர் ஆத்மாவும்அறிந்து கொள்ளும்
|
அது முற்படுத்தியதை
|
وَأَخَّرَتْ
|
அது பிற்படுத்தியதை
|
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿٦﴾
(6)மனிதனே! கொடையாளனான சங்கை மிக்க உன் இறைவனுக்கு மாறுசெய்யும்படி உன்னை ஏமாற்றியது எது?
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ
|
مَا غَرَّكَ
|
ஒ மனிதா!
|
உன்னை ஏமாற்றியது எது
|
بِرَبِّكَ
|
الْكَرِيمِ
|
உன் இறைவனுக்கு
|
கொடையாளன்
|
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿٧﴾
(7) அவன்தான் உன்னைப்படைத்து, உன்னை ஒழுங்குபடுத்தி; உன்னைச் செவ்வையாக்கினான்.
الَّذِي خَلَقَكَ
|
فَسَوَّاكَ
|
உன்னைப் படைத்தானே அவன்
|
உன்னை செவ்வையாக்கினான்
|
.
فَعَدَلَكَ
|
உன்னை ஒழுங்குபடுத்தினான்
|
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ﴿٨﴾
(8)எந்த வடிவத்தில் அவன் விரும்பினானோ (அதில் உன் உறுப்புகளைப்) பொருத்தினான்.
فِي أَيِّ صُورَةٍ
|
مَّا شَاءَ
|
رَكَّبَكَ
|
எந்த வடிவத்தில்
|
அவன் விரும்பிய
|
உன்னை இணைத்தான்
|
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿٩﴾
(9) இவ்வாறிருந்தும் நீங்கள் (கியாம) நாளைப் பொய்ப்பிக்கின்றீர்கள்.
كَلَّا بَلْ
|
تُكَذِّبُونَ
|
بِالدِّينِ
|
என்றாலும்
|
நீங்கள் பொய்ப்பிக்கின்றீர்கள்
|
கியாம நாளைப்
|
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿١٠﴾
(10) நிச்சயமாக, உங்கள் மீது பாதுகாவலர்கள் (நியமிக்கப்பட்டு) இருக்கின்றனர்.
وَإِنَّ
|
عَلَيْكُمْ
|
لَحَافِظِينَ
|
நிச்சயமாக
|
உங்கள் மீது
|
பாதுகாவலர்கள்
|
كِرَامًا كَاتِبِينَ﴿١١﴾
(11) (அவர்கள்) கண்ணியம் வாய்ந்த எழுத்தாளர்கள்.
كِرَامًا
|
كَاتِبِينَ
|
கண்ணியமாணவர்கள்
|
எழுத்தாளர்கள்
|
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾
(12) நீங்கள் செய்கிறதை அவர்கள் அறிகிறார்கள்.
يَعْلَمُونَ
|
مَاتَفْعَلُونَ
|
அவர்கள் அறிகிறார்கள்
|
நீங்கள் செய்கிறதை
|
إِنَّ الْأَبْرَارَلَفِينَعِيمٍ ﴿١٣﴾
(13) நிச்சயமாக நல்லவர்கள் நயீம் என்னும் சுவர்க்கத்தில் இருப்பார்கள்.
إِنَّ الْأَبْرَارَ
|
لَفِينَعِيمٍ
|
நிச்சயமாக நல்லவர்கள்
|
இன்பத்தில் இருப்பார்கள்
|
وَإِنَّالْفُجَّارَلَفِيجَحِيمٍ﴿١٤﴾
(14)இன்னும், நிச்சயமாக, தீமை செய்தவர்கள் நரகத்தில் இருப்பார்கள்.
وَإِنَّالْفُجَّارَ
|
لَفِيجَحِيمٍ
|
நிச்சயம் பாவிகள்
|
நரகத்
தில் இருப்பார்கள்
|
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ﴿١٥﴾
(15) நியாயத்தீர்ப்பு நாளில் அவர்கள் அதில் பிரவேசிப்பார்கள்.
يَصْلَوْنَهَا
|
يَوْمَ الدِّينِ
|
அவர்கள் அதில் கருகுவார்கள்
|
தீர்ப்பு நாளில்
|
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿١٦﴾
(16) மேலும், அவர்கள் அதிலிருந்து (தப்பித்து) மறைந்து விட மாட்டார்கள்.
وَمَا
|
هُمْ
|
عَنْهَا
|
بِغَائِبِينَ
|
இல்லை
|
அவர்கள்
|
அதை விட்டும்
|
மறைந்து விடுபவர்கள்
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ﴿١٧﴾
(17) நியாயத் தீர்ப்பு நாள் என்ன வென்று உமக்கு அறிவித்தது எது?
وَمَا أَدْرَاكَ
|
مَا يَوْمُ الدِّينِ
|
உமக்கு அறிவித்தது எது?
|
தீர்ப்பு நாள் எது?
|
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٨﴾
(18) பின்னும் – நியாயத் தீர்ப்பு நாள் என்ன என்று உமக்கு அறிவித்தது எது?
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ
|
مَا يَوْمُ الدِّينِ
|
பின்னர் உமக்கு அறிவித்தது எது?
|
தீர்ப்பு நாள் எது?
|
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ ﴿١٩﴾
(19)அந்நாளில் ஓர் அத்மா பிறிதோர் ஆத்மாவுக்கு எதுவும் செய்ய சக்தி பெறாது, அதிகாரம் முழுவதும் அன்று அல்லாஹ்வுக்கே.
يَوْمَ
|
لَا تَمْلِكُ
|
نَفْسٌ
|
لِّنَفْسٍ
|
அந்நாளில்
|
உரிமை பெற மாட்டான்
|
எவரும்
|
எவருக்கும்
|
شَيْئًا
|
وَالْأَمْرُ
|
يَوْمَئِذٍ
|
لِّلَّـهِ
|
எதையும்
|
அதிகாரம்
|
அன்று
|
அல்லாஹ்வுக்கே
|