بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾
1) வானத்தின் மீது சத்தியமாக! தாரிக் மீதும் சத்தியமாக
وَالطَّارِقِ
|
وَالسَّمَاءِ
|
தாரிக் மீதும் சத்தியமாக
|
வானத்தின் மீது சத்தியமாக
|
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾
2) தாரிக் என்னவென்று உமக்கு அறிவித்தது எது?
وَمَا أَدْرَاكَ
|
مَا الطَّارِقُ
|
உமக்கு அறிவித்தது எது?
|
தாரிக் என்ன?
|
النَّجْمُ الثَّاقِبُ﴿٣﴾
3) அது இலங்கும் ஒரு நட்சத்திரம்.
النَّجْمُ
|
الثَّاقِبُ
|
ஒரு நட்சத்திரம்
|
இலங்க்ககூடியது
|
إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿٤﴾
4) ஒவ்வொரு ஆத்மாவுக்கு ஒரு பாதுகாவலர் இல்லாமலில்லை.
إِن كُلُّ
|
نَفْسٍ
|
لَّمَّا
|
عَلَيْهَا
|
ஒவ்வொருக்கும்
|
ஆத்மா
|
இல்லாமல்
|
அதன் மீது
|
حَافِظٌ
|
فَلْيَنظُرِ
|
பாதுகாவலர்
|
கவனிக்கட்டும்
|
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾
5) மனிதன் எதிலிருந்து படைக்கப்பட்டான் என்பதை கவனிக்கட்டும்.
خُلِقَ
|
مِمَّ
|
الْإِنسَانُ
|
فَلْيَنظُرِ
|
படைக்கப்பட்டான்
|
எதிலிருந்து
|
மனிதன்
|
கவனிக்கட்டும்
|
خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ ﴿٦﴾
6) குதித்து வெளிப்படும் (ஒரு துளி) நீரினால் படைக்கப்பட்டான்.
خُلِقَ
|
مِن مَّاءٍ
|
دَافِقٍ
|
படைக்கப்பட்டான்
|
நீரிலிருந்து
|
குதித்து வரக்கூடியது
|
يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿٧﴾
7) முதுகந் தண்டிற்கும், விலா எலும்புகளுக்கும் இடையிலிருந்து அது வெளியாகிறது.
يَخْرُجُ
|
مِن بَيْنِ
|
الصُّلْبِ
|
وَالتَّرَائِبِ
|
வெளியாகும்
|
இடையிலிருந்து
|
முதுகந் தண்டு
|
விலா எலும்புகள்
|
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿٨﴾
8) நிச்சயம் அ(இறை)வன் (இறந்த பின்) மீட்டு(எழுப்பு)ம் சக்தியுடையவன்.
إِنَّ
|
هُ
|
عَلَىٰ رَجْعِهِ
|
لَقَادِرٌ
|
நிச்சயம்
|
அவன்
|
மீட்டுவதின் மீது
|
சக்தியுடையவன்
|
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿٩﴾
9) இரகசியங்கள் யாவும் வெளிப்பட்டுவிடும் அந்நாளில்.
يَوْمَ
|
تُبْلَى
|
السَّرَائِرُ
|
நாள்
|
வெளிப்படுத்தப்படும்
|
இரகசியங்கள்
|
فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿١٠﴾
10) அவனுக்கு எந்த பலமும் இராது, (அவனு க்கு) உதவி செய்பவனும் இல்லை.
نَاصِرٍ
|
وَلَا
|
مِن قُوَّةٍ
|
لَهُ
|
فَمَا
|
உதவி செய்பவன்
|
இன்னும் இல்லை
|
எந்த பலமும்
|
அவனுக்கு
|
இல்லை
|
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿١١﴾
11) (திரும்ப மழை பொழிவதை) உடைய வானத்தின் மீது சத்தியமாக,
وَالسَّمَاءِ
|
ذَاتِ
|
الرَّجْعِ
|
வானத்தின் மீது சத்தியமாக
|
உடைய
|
திரும்பதல்
|
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿١٢﴾
12) (முளைப்பதற்குப்) பிளவு படும் பூமியின் மீதும் சத்தியமாக,
ذَاتِ الصَّدْعِ
|
وَالْأَرْضِ
|
பிளவுபடுவதை உடைய
|
பூமி
|
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿١٣﴾
13) நிச்சயமாக இது (குர்ஆன் சத்தியத்தையும், அசத்தியத்தையும்) பிரித்து அறிவிக்கக் கூடிய வாக்காகும்.
إِنَّهُ
|
لَقَوْلٌ
|
فَصْلٌ
|
நிச்சயம் அது
|
சொல்
|
பிரித்து அறிவிக்கக்கூடியது
|
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿١٤﴾
14) அன்றியும், இது வீணான (வார்த்தைகளைக் கொண்ட)து அல்ல.
بِالْهَزْلِ
|
وَمَا هُوَ
|
வீணானது
|
இது இல்லை
|
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا ﴿١٥﴾
15) நிச்சயமாக அவர்கள் (உமக்கெதி ராகச்) சூழ்ச்சி செய்கிறார்கள்.
إِنَّ
|
هُمْ
|
يَكِيدُونَ كَيْدًا
|
நிச்சயமாக
|
அவர்கள்
|
சூழ்ச்சி செய்கிறார்கள்
|
وَأَكِيدُ كَيْدًا ﴿١٦﴾
16) நானும் (அவர்க ளுக் கெதிராகச்) சூழ்ச்சி செய்கிறேன்.
وَأَكِيدُ كَيْدًا
|
நானும் சூழ்ச்சி செய்கிறேன்
|
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ﴿١٧﴾
17) எனவே, காஃபிர்களுக்கு நீர் அவகாசமளிப் பீராக, சொற்பமாக அவகாசம் அளிப்பீராக.
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ
|
எனவே, நிராகரிப்பார்களர்களுக்கு நீர் அவகாசமளிப்பீராக
|
رُوَيْدًا
|
أَمْهِلْهُمْ
|
சொற்பமாக
|
அவகாசம் அளிப்பீராக
|